Selecteer een pagina

Het is zondagnamiddag. Ik zit een activiteit voor dinsdag voor te bereiden. Ik ga spreken voor een klasgroep, vierde middelbaar. Wat inspirerend en tof om terug af en toe vormingen en getuigenissen te geven!
Plots krijg ik zin om tussendoor hierover een blogberichtje te schrijven. Dus… Alt tab!

CLB teamdag

Twee weken geleden was ik uitgenodigd op de teamdag van de CLB-medewerkers van het Vrij CLB in Brugge. Een sympathieke CLB-medewerkster kwam me ’s morgens thuis halen. Samen reden we naar een groot, modern gebouw: het ontmoetingscentrum de Kleine Beer in Beernem.

Voor de CLB-medewerkers zelf was het nog een verrassing wat hun collega’s voor deze teamdag in petto hadden. Ze hadden voor de zekerheid verschillende soorten kledij meegebracht, geschikt voor uiteenlopende gelegenheden en sportactiviteiten. Ja, ik had de indruk dat ik in een verwachtingsvolle sfeer terecht kwam… 🙂

Mindshift

In de voormiddag hoefden ze zich over hun kledij echter geen zorgen te maken. Hun ganse voormiddag stond in het teken van het thema: inclusief onderwijs en het M-decreet.

Wist je dat de M van M-decreet staat voor: maatregelen voor leerlingen met specifieke onderwijsbehoeften?

Wat een uitleg!

Zouden we, net als de CLB-medewerkers op hun teamdag, ook kunnen zeggen dat de M van M-decreet kan staan voor: mindshift?

De mindshift, de verschuiving naar een andere manier van kijken, denken en handelen?
Ik kan het als volgt met enkele voorbeelden omschrijven:

  • De shift van: “Waarom? Zijn we wel zeker?” naar: “Hoe”?
  • Van: “Geven we kinderen en jongeren wel de kansen die ze verdienen in het gewoon onderwijs?” naar: “Hoe geven wij kinderen en jongeren de kansen die ze verdienen, waarop ze recht hebben, in het inclusief onderwijs?”
  • Van: “Zal dit wel lukken? Zijn we hier wel klaar voor?” naar: “Hoe maken we dit samen waar met de middelen en de mogelijkheden die nu al aanwezig zijn? Wat hebben wij nodig om dit te doen lukken?”

Inclusie

Inclusie is geen nieuw verhaal! Het is ook niet iets wat vast staat of vast ligt op één plek of op één moment.
Inclusie is – dat geloof ik echt – een proces dat voortdurend evolueert. Het is het verhaal van mensen. Inclusie begint bij dromen en het gaat over zoeken, vragen, zorgen voor… over oplossingen vinden, durven kiezen, kansen creëren, organiseren en soms ook over een heleboel… (onverwachte) vanzelfjes!

In andere blogberichten ga ik hier zeker nog dieper op in. Er is zoveel over dit thema te vertellen!
Nu terug naar Beernem.
Eerst kwamen twee sprekers van de vakgroep Ortopedagogiek van de universiteit van Gent aan het woord. Zij gaven een heel boeiende uiteenzetting over inclusief onderwijs. Ze baseerden zich hiervoor op vele ervaringen en interessante resultaten uit wetenschappelijk onderzoek.

Nadien vertelden enkele andere sprekers en ikzelf aan de CLB-medewerkers over onze eigen ervaringen. hoe was het om les te volgen met een beperking in het gewoon en buitengewoon onderwijs?

  • Hoe verliep dit?
  • Wie en wat hebben ons geholpen?
  • Wat werkte… en wat niet?
  • Wanneer ging het goed…. wanneer ging iets helemaal mis?
  • Hoe belangrijk zijn samenwerking, communicatie en een goeie portie realiteitszin en eerlijke kansen?
  • En tja, welke dingen hadden wij, zoals dat nu eenmaal in het leven gaat, nooit van te voren kunnen dromen, bedenken, inschatten of voorspellen?

Ik gaf voorbeelden en ik ging met de groep in dialoog. De tijd bij de CLB-medewerkers vloog razendsnel voorbij!

Getuigenissen in scholen

Ik was de voorbije weken ook af en toe te gast bij studenten en leerlingen van verschillende scholen.

Ik ging deze fijne uitdagingen aan:

  • als één van de vele vrijwillige medewerkers van de vzw Grip
  • of op vraag van mensen die op deze website mijn aanbod hadden gelezen.

De vraag en het uitgangspunt zijn iedere keer een beetje verschillend: dan eens een specifieke les (bijvoorbeeld voor studenten verzorging of toekomstige reisleiders), dan een communicatie dag, een bezinningsdag of een uitwisselingsmoment.
En toch, ondanks de verschillen, kan ik wel zeggen: inclusie, communicatie en beleving staan centraal in mijn verhaal.

Sint-Aloysiuscollege Menen

Komende dinsdag zijn we met enkele mensen van Grip te gast in het Sint-Aloysiuscollege in Menen. De contactpersoon van de school stuurde ons ter voorbereiding enkele vragen door: over onze dromen, omgaan met verschil, ons leven tussen ons zestiende levensjaar en nu…
Ik duik dus even terug in mijn herinneringen. Tijd om nog wat verder te brainstormen, voor te bereiden en gepaste voorbeelden en citaatjes te vinden.

Ik ben benieuwd. Ik heb al voor veel groepen presentaties gegeven en toch voel ik elke keer weer die gezonde spanning: hoe zal het deze keer verlopen?
Zal ik het jullie nadien vertellen? Misschien… tenzij ik dan zin heb om weer over iets helemaal anders te schrijven natuurlijk. Ik heb nog veel blogplannen…

 

Heb je ook interesse in een vorming, workshop of getuigenis?

Neem dan gerust contact met me op…

 

Pin It on Pinterest

Share This